Εγώ ο αισθηματικός σκαντζόχοιρος

Αιφνίδια είναι ο θάνατος σπουδαίος. "Τότε.."

Και οι παπαρούνες της μνήμης

Ωραία λικνίζονται που φέρνουνε τον άνθρωπο που έφυγε κοντά.

Και στο μεσημέρι που ψάχνω μες του φυλλώματος τον εγκλωβισμένο άγριο άνεμο
να που σε σκέφτομαι

Τώρα που έφυγες και πια δεν θα ακούω τα όμορφα λόγια σου..

Κι όπως λυπάμαι σέρνοντας το λυπηρό μου φως έξω απ' το σπίτι σου

Σαν καιρικά φαινόμενα να μην μπορούσα να αποτρέψω

Είδα και έφυγα μετά-

Εγώ ο αισθηματικός σκαντζόχοιρος με το σανδάλι μου που σκαρφαλώνει μες των λέξεων τα κατσάβραχα..



22.8.2010

Άσσος Κορινθίας..