ΕΧΩ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ..

 

Τώρα παρέδωσα τον θάνατο στο φως- πια δεν φοβάμαι

να μην μου αφαιρέσει τίποτα η ζωή..



Τώρα οι νύχτες μου έρχονται μ’ άλλο περιεχόμενο

και κατακλύζονται από μουσικές επουράνιες-



Ορίζω το άστρο, την λάμψη του και το φεγγάρι

κάνει χαρές στων ουρανών τα πλεούμενα-



Έχω μέσα στις λέξεις μου κρατήσει

ένα κλωνάρι από βασιλικό

όπως που μου ‘βαζε στο αυτί η γιαγιά μου..



Απόγεμα που έβραζε από την ζέστα το τσιμέντο

σε άλλες εποχές και σίγουρα σε άλλους τόπους-



λες των ονείρων..