ΑΡΧΑΙΟΙ ΑΝΕΜΟΙ..

Τα κεκτημένα μου όπως νερά του Άδη

κρατούν νεκρούς που απλώνουνε τριγύρω τους καυτές σοφίες



Κελαρύζουν πολυσήμαντα σα για να γίνουν

ψαλμοί ενός αλλιώτικου θεού..



Και σκορπούν πάνω μου τόσες αλήθειες…



Τόσο εννόησα τον ήλιο που νομίζω

θα καώ από αφέλεια δότη..



Έδωσα αίμα νιόκοπων

συλλαβών που μονάχα πουλιά τις μιλάνε



Και οι κρυμμένοι μες το διάβα των καιρών

αρχαίοι άνεμοι της νύχτας

πνέουν ξανά..