ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ..

Έτσι γλυκά σκεφτόμουν να σε φτάσω
με τον νου, όπως
σ’ ένα βράδυ
ήσυχο, πράο,
στην εξοχή
μπροστά σου ξεδιπλώνεται
όλη η προηγούμενη ζωή βεντάλια.

Εξομολογητικός τόσο που δεν μου έμεινε
και τίποτα να πω

Κι αν με ρωτήσεις
από πού ανθίζει μια καρδιά
δεν ξέρω..

Μόνο τραβάω κουπί
σε έναν δύσκολο βιοποριστικό
ρόλο..

Δισυπόστατα αθώος και τι να μου πει ο καιρός..

Λέξεις αρμόζω σ’ ένα άγνωστο ψηφιδωτό που αγγίζει
την τελειότητα της ματαιότητας.

Τα οστά μου πονούν, το αίμα
πονάει- δεν έχω
ήχο μελωδικό
για ίαση..

Μόνο σαρώνω γύρω μου
την ερημιά
να βγάλω
συμπέρασμα λευκό
από το αποτρόπαιο μαύρο..