ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ Ο ΕΡΩΤΑΣ..

Με επιθέσεις φιλιών και άμυνες
γλυκιάς ματιάς ζει
μια αποθέωση αυτήν την νύχτα ο έρωτας.

Δέντρα της παραλίας, ψηλές
ανθισμένες ιτιές, λιγάκι πριν γυρίζοντας
το μάτι ανταμώνει
μια παράξενη θάλασσα.
Ασήμι φώτα στα νερά.

Και ο ήλιος αυτοκρατορικός,
δέσποτας, δραγουμάνος
του απόκρυφου επαναστατικού
γύρω νοήματος-
το άλλο πρωί…

Τι έχει να κάνει το καλοκαίρι με την ξαναμμένη σάρκα;
Με τον πόθο που γίνεται σαν φαλλός σηκωμένος που μπορεί
να τρυπήσει το στερέωμα ακόμα;..

Καυλωμένο κουνούπι της νύχτας, επίμονο
να φάει το σύμπαν του αίματος..
Ατίθαση χλόη φιλοσοφική-
όπως η κόμη η ατίθαση του Αϊνστάιν

Έτοιμα για ταξίδι τα ωραία ιστιοφόρα της νύχτας

Με έναν καπετάνιο άνεμο και πλήρωμα
άστρα..

Σε ήξερα όσο με ήξερες.. Τόσο γλυκά-
δίχως έκπτωση ψυχής, τόσο ερωτευμένος
τώρα που το σημείο που είμαι είναι η αρχή
ενός κύκλου που σπουδαιώνει σε ύψος τον έρωτα..