Αυτή η αριθμητική φιλοσοφία σου πολύ σε παιδεύει..

37.

Τα ποτάμια κυλάνε ήσυχα προς την θάλασσα
η ζωή κυλά ήσυχα προς τον θάνατο
η ελπίδα κυλά ήσυχα προς την απελπισία
το φως κυλά ήσυχα προς το σκοτάδι..

Φοβάσαι τα ρήματα που κατατρώγουν το φοβισμένο σου υποκείμενο
που κλονίζουν το ένα σου και μοναδικό επιχείρημα
της ανάσας
όπως σου δόθηκε να ζεις.

Μαύρη πρωτεύουσα της θλίψης, μαύρη ώρα
που εσύ είσαι ανεξάρτητος μέσα στον χρόνο
που θα σε ανταμώσει γερασμένο μέσα στο μέλλον μετά..

Ασκεπής από θείο.. Πού πας;
Ταραγμένα τα βράδια σου..

Είσαι ο παρανομαστής των δεδομένων που από σένα
ξεφεύγουν -σαν για να είναι
χώρα της θλίψης η εποχή..

Ένα μαρτύριο φωτιάς που δεν το σταματάει τίποτα -Δυο
λέξεις που και αλλιώς ερμηνεύονται -Τρία
πρόσωπα- όλα σε ένα- όπως
το τρισυπόστατο αλεξίπτωτο για να πιαστεί ο θεός..

Αυτή η αριθμητική φιλοσοφία σου πολύ σε παιδεύει..
Να βρεις
το μέτρο μιας ελευθερίας που νόμισες
πως θα σε σώσει..
Αφήνει υποψίες ενοχής η εποχή..

Καθαρότατος ήλιος, μέρα σημαντική, αυτοφυής
αισιοδοξία..

Ψάξε να βρεις των λόγων σου όλο το φαρμάκι,
να αφαιρέσεις από τις πολιτικές τους εξουσίες
το ψέμα που διατρανώνει ότι έτσι πρέπει να ‘ναι η ζωή.

Πάλεψε!
Φτάσε!

Είσαι σαν πείσμα στριφογυριστό πάνω στο σίγουρο είναι σου…