...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

22 Μαΐου 2010

ΩΡΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ..

Αλαζονεύονται οι μωροί.. Η μέρα σχίζει τα λευκά σεντόνια της που απόψε
κοιμήθηκε με το φεγγάρι.

Εγώ αφήνω τον εγωισμό της μαργαρίτας
και πάω προς τον εγωισμό της μέλισσας.

Έχω συνηθίσει να κρατώ
ένα μεγάλο άστρο στην καρδιά μου-

όπως με νόημα άλλου να μιλώ
χρόνου.

Κι εσύ…Τι κάνεις εσύ;
Μια ωραία γυναίκα που της άρπαξε
την αισιοδοξία ο καιρός…

Όταν θα είσαι άλλη απ’ αυτήν που έγινες
με πόθους που ανατράφηκε και με των τραγουδιών το αλφαβητάρι,
όταν θα ξέρεις τις φωτιές, το πιο βαθύ
μεράκι των ονειροπόλων

Θα συναντήσεις το σωσμένο ποίημα μου
στο χτες του σήμερα-στο αύριο του κόσμου..
Αναρτήθηκε από ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ στις 22.5.10
Ετικέτες

2 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Η μέρα κρύβει την αδύνατη περιστασιακή της σχέση με το φεγγάρι.
Το άνθος στέκει με ψηλά το κεφάλι την ώρα η μέλισσα τρυγάει στα σωθικά του.
Και ήρθε στο σήμερα η γυναίκα με την παλιά της ομορφιά του χθες να διαβάζει τον ερωτά σου στα παλιά τεφτέρια τα ίσως κιτρινισμένα.
Μελαγχολία της αμείλικτης παρόδου του χρόνου που οξειδώνει τα πάντα.
ΣΤΡΑΤΗ Αυτό στο σαββατοκύριακο έχω πράγματα να μελετήσω.

22/5/10 19:41
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ,
ελπίζω να σου κρατήσω καλή συντροφιά!
Είναι ποιήματα από τα νιάτα μου..
λίγο άτεχνα σε κάποια σημεία, αλλά με πάθος για την λέξη και αυτήν την γλώσσα που κρατά αιώνες ..
Καλό σαββατοκύριακο!

22/5/10 20:40

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου