Θα σε πω με το χρώμα που σβήνει ο Μάιος

Ο ήλιος μυρίζει βαθύ καλοκαίρι- το φουστάνι σου είναι γαλάζιο
και υπόσχεται ανέμελο ευφάνταστο άνεμο!

Οι εορτές των λουλουδιών έχουν ονόματα που μιλάνε· τα χνάρια
του φωτός πάνω στων δέντρων τα φύλλα
είναι ανυποψίαστες ορέξεις να αθωωθεί και πανηγυρικά ο ερωτευμένος!

Παίζουν τα μάτια με την έκπληξη της ηλιαχτίδας παίζουν τα νερά
ανταύγειες πάνω απ' τα μαύρα σκότη

κι ο πετροκάβουρας δαγκώνει μία φλοίδα αισιοδοξίας και βουτά
και πάλι στα ρηχά της πια ξεκούραστης καλόγνωμης απόψε θάλασσας..

Θα σε πω με το χρώμα που σβήνει ο Μάιος και γίνεται
το ποίημα θάλλουσα ωραία φύση
του υποσχετικού μηδενός!