...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

13 Μαΐου 2010

Όνειρο.

Όνειρο.

Πάνω μας ρέει ένας γαλακτωμένος ουρανός
με τόσα άστρα ταπεινά συναθροισμένα
ένα τσαμπί φωτεινής τελείας, ρόγα ενός μεγάλου σταφυλιού- κι αυτός
ο ξαφνικός στροβιλισμός, αισθήματα και σκέψεις, ο πόνος
έχοντας πάρει μια μορφή Αχιλλέα να με σέρνει
Έκτορα έξω απ’ τα τείχη της ζωής μου
νεκρό!

Δεν μπορείς να διαλέξεις, άλλος που διάλεξε για μας μας δίνει πίκρα

Ξαφνική νιώση της ψυχής για να ‘ναι
πόρτα ξεκλειδωμένη στην έκπληξη

Τυραννικό ανέβα στα σκαλοπάτια της έγνοιας-
η κορφή της απόγνωσης.

Κάποιος θέλησε να πει τον άνεμο- εγώ ήμουν αυτός- δεν λέγεται ο άνεμος

Τώρα ένα αεράκι ελάχιστο, χιμαιρικό να πνέει
με καλοκαρδοσύνη

Κι αυτό το όνειρο που ξέφυγε απ’ τον βαθύ μου ύπνο
ασώτεψε
μες το λιγνό φως
της ωραίας μέρας!

1982
Αναρτήθηκε από ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ στις 13.5.10
Ετικέτες

2 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Με την πνοή ελαχιστη στο στόμα του ανεμου ψελλίζω παιδιάστικα το δικό μου όνειρο....
συνεχεια στη δική σου αναρτηση...


Καθρέφτες οι τοίχοι του περιβάλλοντα χώρου
κι εγώ μπροστά σ’ ένα επιβλητικό αντάμωμα
με τον μακρινό εαυτό μου.
Οι διαδοχικοί καθρεφτισμοί
αναπαράγουν άρτια ή μέσα σε πλάνη
το πιστό είδωλο των παιδικών μου χρόνων,
ή αυτό που η μνήμη σκαρώνει.
Ωραιοποιώντας τις αναμνήσεις
και πολλαπλασιάζοντας τα υποκείμενα της χαράς
θαυμάζεις την πλάνη του νου
και το ευάλωτο της Ιστορίας.
Ήταν καταστροφικό το φύσημα του ανέμου
ή όπως η θύμησή μου το αναπλάθει:
εξουσιαστική πνοή που μ’ ευδαιμονία
με τυλίγει, φύλλο πάνω στο πρασίνισμά μου,
αποκόπτοντάς με απ’ το σώμα που με θρέφει
κι εγώ παιδί μέσα στην άγνοια κινδύνου
απολαμβάνω τα υπέροχα τοπία του κόσμου,
όπως θωρούνται απ’ το ύψος των νεφών,
το ύψος των ψυχών που ρέπουν προς την ψευδαίσθηση
με τη συνείδηση του φθαρτού σε ό,τι επιστητό,
μπροστά στην ουτοπία μιας επινόησης
ότι όλα ήταν ένα όνειρο
στο οποίο παρείσδυσε έναξωτικό
που φόρεσε το κορμί, την ψυχή και τ’ όνομά μου
για μία στιγμή μέσα στην αιωνιότητα.

13/5/10 09:18
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

αυτό το όνειρο που ξέφυγε απ’ τον βαθύ μου ύπνο
ασώτεψε
μες το λιγνό φως
της ωραίας μέρας!

13/5/10 14:24

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου