το αρχαίο χέρι άρχισε να μεγαλουργεί

Α

Και πάλι βαριά μέσα στο ορίζοντα
το αρχαίο χέρι άρχισε να μεγαλουργεί

με πάθος
όπως έξυνε λίγο ουρανό και βυθίζονταν
ξαφνικά
μέσα στον αφαλό της γης.

Η ευθεία συνέπεια της συνείδησής του
έπλαθε.
Τελείες στο κεφάλαιο του μεσημεριού
που βάθαινε με απόλαυση.

Στα ρηχά περπάτησε το πέδιλο
της κοπέλας μ’ ένα «Γεια σου ματάκια μου!»
πίσω απ’ τους θάμνους και τις λεμονιές.

Περιβόλια μυριστικά ανάδευαν μιαν άνοιξη από βοή.

Κι όταν η ώρα τύλιξε τον μανδύα της γύρω από το αδύνατο κορμάκι εκείνο που σιγανοτραγουδούσε
η μουσική έγινε κελαηδίσματα-
έκανε κούνιες στα κλαδιά των δέντρων και
έπεσε
βαθιά
μέσα στην ευφωνία!

31.7.1983 Ζούμπερι.