πλέχτηκε ο μύθος του αιώνιου θηλυκού

Ο πρωινός αέρας γεμίζει μίσος τις θυμωμένες τσουκνίδες
που ευθύς επάνω ανατινάζονται
όπως να μην τις πλησιάσει πιο πολύ κανένας:
όπως ο χαρακτήρα σου ίσως.

Έκατσες ανάμεσα στα δέντρα, σ’ εκείνο το παγκάκι
του πάρκου, πριν ακόμα ξημερώσει
και η μέρα χαράξει τον γεωγραφικό χάρτη της
πάνω στην ράχη της αιώνιας γης.

Τίποτα δεν ήξερες: ήσουν η λογική που παρακμάζει.
Μέσα σου έμεναν αδιόρθωτα όλα
τα ευαγγέλια της θρησκείας. Ειδωλολάτρισσα
είχες αφεθεί να σε κάνει ο έρωτας δούλη.
Ζούσες για να νικάει το κορμί.

Κι όταν προσπάθησα από την εύκολη μεριά σου να σε μάθω
πλέχτηκε ο μύθος του αιώνιου θηλυκού
που αγκαλιάζει
ασφυκτικά κι απομυζά το υπερφίαλο αρσενικό...

8.1.2010