Διόνυσος.

Διόνυσος.

Οι ρίζες του σκοταδιού ακολούθησαν την βαριά σιλουέτα της νύχτας·
το κομπολόι των άστρων μύρισε παγωνιά και λιβάνι·
κάτι μουσικό μέσα στην συμφωνία του μεσάνυχτου..

Είδα την αγιότητα του νερού να βρίθει στο δροσάτο όνομα που χύνεται στην γη

να ποτίζει τις διψασμένες ρίζες, να ανανεώνει
τα μυαλά που ανατινάζονται σε μια έκρηξη ευθυμίας..

Ρυθμός, αναγέννηση, ολοζώντανο θαύμα-

μες τα γεμάτα ποτήρια του κρασιού έχει τα χαρωπά του μάτια ο Διόνυσος φυτέψει..

Αμπελώνες της μέθης και της σκέψης
που γέννησαν την τραγωδία
διαμέλισαν το θεϊκό σώμα
με αγωνία
μοίρασαν
το κάθε κομμάτι
μες το γινάτι των αρχαίων ανέμων!