Εκκρηκτικό…

Χαμηλωμένα φώτα, σιωπές που τις ξέρω

η νύχτα προελαύνοντας η σκνίπα δαγκώνει

κρύος είν' ο αέρας τινάζει επάνω τα σημάδια του

όλα παραδίδονται δεν έχουν άλλη αντοχή παραιτούνται

και, βυθισμένα στον βαθύ ύπνο τους, ταιριάζουν

πιο καλά σε μια άλλη πραγματικότητα παρά σ' αυτήν

που νωχελικά κυλά καταστρέφοντας

τον εαυτό της.

Και κάτω από τα λασπωμένα παπούτσια μου μόλις που διακρίνω

αυτήν την θρυαλλίδα που ετοιμάζεται

να τινάξει στον αέρα τα όνειρα- όπως

μια μπαρουταποθήκη που θα κρίνει έναν αγώνα

απελπισίας μεταξύ

ζωής και θανάτου.

Η πόλη κοιμάται· πιο κοντά στο θλιμμένο όνειρό της

αναθεωρώντας τα πάντα της τρεπόμενη

σε φυγή

μπροστά σ' αυτές τις νύχτες που πολλά τυρβάζουν για

την νοσηρή μελαγχολία τους που σκέπασε

την ησυχία του όχλου..