σφυγμός..

ανυπόμονος    αυτό είναι αγκίστρι αλλά

ψάρεμα πια δεν υπάρχει

                                 κρύο

διαλύονται όλα

τα πράγματα αναζητούν την παρθενιά τους

κι όταν την ανακτήσουνε

                                            αναπαλαιώνονται

ρίζα των γεγονότων, ρίζα

της λέξης

της ψυχής,

ρίζα

καθοδηγώ και καθοδηγούμαι, είμαι απόγονος

μιας φωτιάς

                    που εχθρεύεται

                                             τον εαυτό της

μοιρασμένος

                      σ’ όλες τις αντιφάσεις

καμιά δεν αντιπαρέρχομαι

ξεθυμαίνουν αλλά επιστρέφουν

είναι εκεί

κι είναι η ρίζα της πραγματικότητας

καθένας μας

κατορθώνει μια μουτζούρα ζωή, ένα μπερδεμένο

                     σχέδιο ανάγνωσης

                                                   καθένας μας

                     χρεοκοπεί

                     και βουλιάζει

                     μες την θαμπή συνείδησή του…

                                            30.12.2014