οι θρησκείες αυτοκίνητες, προχωρούνε…

κλειδώνω τις αξίες μου όσο περνά ο καιρός- για να περιφρουρήσω

αυτό το όμορφο τριαντάφυλλο που μου γελά

μες τον αέρα.

                       και οι μέρες

έρχονται φεύγουν –σαν

καλόγριες που φτάνουν πάντα ως την προσευχή

στο χείλος του όρθρου.

                                      μυρίζει λιβάνι· ψηλά

ακούγεται η καμπάνα· 
λυγάν' δυο δέντρα που ιχνογραφούνε μες τον ουρανό· 
η νύχτα ξέπνοη, λαχανιασμένη αφήνει το φεγγάρι της 
κειμήλιο πάνω στα κεραμίδια· 
ψαλμωδίες σαν για να αγιοποιήσουν κάποιον- και αντίστροφα:

                     όλα δέχονται δηλητήριο θανάτου 
και αμφισβητήσεις.

οι θρησκείες, αυτοκίνητες, προχωρούνε…