3.

           

μην πεις πως όλα εξηγούνται: κάποια

σφίγγουν την έννοια

σαν πέτρες

κλείνονται

και μεταγγίζουν το πάθος τους

προς την γη

που σαν σφουγγάρι απορροφά

την αλήθεια τους

τα δικαιώνει

στο φως και στην ύπαρξη..

χαίρω για την φωνή χαίρω για κείνο που

με σκουντάει στον ύπνο μου

και μου υπαγορεύει
ευστοχίες-

χαίρω για το μαχαίρι που θα φτάσει
μέχρι κόκαλο

     

ξέρω τον δαίμονα που

με καθηλώνει

μ’ ένα μολύβι στο χαρτί να γρατζουνώ

αιμάτινα αυλάκια

πορείες μελαγχολικές..

                                      30.12.2014