Σαν σε καθρέφτη..

Άραγε τι θα μας διηγηθούν οι πραγματικότητες; Αφού

όλα όσα τις απαρτίζουν

είναι γεγονότα μουντά, βουτηγμένα

στην θλίψη.. Κι ενώ

σπουδάζω την ύλη,

η ύλη είναι στην ουσία μια σκιά, ένα παιχνίδι

μέσα στο κάτοπτρο της ματαιοδοξίας

που κανένας σ' αυτό δεν κερδίζει..

Δεν ξέρω και ξέρω. Ακούω και σιωπώ. Βλέπω

και δεν μ' αφήνει η τυφλότητά μου

να πάω παρακάτω. Ξέρω πως ζω με αντίφαση. Ή

με αυτόν τον διττό εαυτό που την μέρα

είναι ένας άλλος, και την νύχτα

είναι αργυροχρυσοχόος που σκαλίζει

τα πολύτιμα και για πολύτιμα μιλά.

Εργάζομαι πάνω σε ένα αίνιγμα που με κολάζει.

Η ανάσα μου νικιέται από την αγωνία μιας στιγμής.

Ζητώ την συνέπεια του λεχθέντος και του πραχθέντος

την ζωντανή συναυτουργία.

Στο βάθος έχω αφήσει όλη την επιθετικότητα του κόσμου να πεθαίνει αδιάφορη

για τα ενδιαφέροντά μου. Διαχειρίζομαι

την ποιότητα της Φωτιάς, τον διάπυρο Πόθο

τον Έρωτα των πραγμάτων, τον κρυφό συλλογισμό

όλα να μου ανήκουν και

όλα να μου απιστούνε-

Ζω την θνητότητα στο μέγιστο βάθος της..