Χαμένου εδάφους..

αν και είναι πασιφανές ότι νικιόμαστε,

παρ’ όλα αυτά,

αυτά που είναι να μας κάνουν άτρωτους, πάλι υπάρχουν·

ευτυχώς

              η δυστυχία μας είναι το θερμοκήπιο της ευτυχίας!

κατασταλάζουμε στο εκθαμβωτικό Τίποτα·

απ’ όποια μεριά και να προσεγγίσεις,

παρανάλωμα θα γίνει η καρδιά μες τον αβέβαιο καιρό·

αναβλύζουν ιδέες γύρω σου·

τα δέντρα κυβίζονται μες την νωχέλεια

και ο σπόρος από το ρόδι ιριδίζει

χαρούμενος που κράτησε την ζουμερή υπόσχεσή του.

η σκέψη μου, φορώντας τα καλά της,

ταξιδεύει,

ντε και καλά,

πάνω από τους μεθυσμένους κήπους·

βρίσκω αυτά που έχασα·

ουσιαστικά δεν μου ανήκει και κάτι

άλλο εκτός από Ουσίες

Ιδέες που με χαιρετούν καθώς γερνώ

πρωτόγονα αμετανόητος για όλα..

                                                27.12.2014