Του καιρού..

Για να βρεθώ μπροστά στων ματιών σου την έκπληξη

Κουβάλησα φεγγάρι έξω απ' το σπίτι σου, ήπια
τα λυρικά βουνά

Όπου ο αέρας φτιάχνει τις φωλιές και το πουλί

Ερωτεύεται.

                    Στον καιρό..

Στον καιρό πάνε όλα, στον καιρό

και αλλάζουν

Σαν ένα αερόστατο που ίπταται απαλά

Πάνω απ' την σελίδα της γης.

Στα χείλη σου ζωγράφισε η φωνή τον χαρακτήρα του ουρανού-

Διάβασα και τον είδα και τον είπα·

Έχεις την τόλμη που η μυθολογία έχει· κρατάς

Τον λόγο αψηλά- όπως από ένα λουλούδι βγαίνει

Το άρωμα και ο καημός της γης..