Ιερουργία…

Από την ακροθαλασσιά οσφραίνονται οι γλάροι την αγάπη του πελάγου·

Κι η μέρα

αφήνει τα αρπακτικά της να φανούν

στον ουρανό

γυρεύοντας

μια τάξη άλλη·

Γαλανός ο αέρας, γρήγορος

κινεί, πάνω απ' τα βουνά, να αποδεκατίσει

άτολμους πολεμιστές των εντόμων-

Την ώρα που η θάλασσα βαριά και συνισταμένη

όλης της αιωνιότητας αγγίζει

το θάμπος του ορίζοντα, εκεί

που στεφανώνεται η γαλήνη

με το θρησκευτικό της διάδημα.

Σε κρατώ και σ' αφήνω στο ακρωτήρι του πόθου να συλλαβίσεις την ψυχή μου

έτσι που είναι·

και σε θέλω ανάμεσα

στα χιλιόχρονα άνθη

της φαντασίας και του απέθαντου λόγου..

Τώρα που και τις γεωγραφίες και την στενή

γραμμή των συνόρων

ξεπεράσαμε-

Εγώ κι εσύ,

ταγμένοι

να υπηρετούμε μια Χίμαιρα

που δίνεται

σ' αυτούς που έχουν στόχο τα χρηστά…