Μελέτη…

Γι' αυτά που στερεώθηκαν μες το αμοντάριστο πλάνο

της ζωής, μιλώ. Κι αν αξιώθηκα

να δω πέρα από κείνα

που αυτοαναφλέγονται και καιόμενα τσιρίζουν

καγχαστικά, αδημονώντας

να εξαφανιστούν, μιλώ:

Όπως να αναγνώθω μία σύνοψη

των γεγονότων που με ξεπερνούνε.

Λόγος να ζητά την υγεία του το κορμί

λόγος να ζητά να ανασαίνει βαθιά, τελειώνοντας

το έργο του και υπογράφοντας

επιταγή του θανάτου-

Λόγος του έρωτα, λόγος της έλξης για το γυναικείο κορμί

που σπέρνει τον πόθο του

κάτω απ' το έναστρο στερέωμα.

Στο σκοτεινό μεσοδιάστημα

να υπάρχεις και μην, στην ανηφόρα ετούτη

που με πάει πέρα από τις πεποιθήσεις μου, στον καθαρό αέρα

των αποκαλύψεων, στον ζοφερό θρύλο

ενός θανάτου που σε όλα σκοπεύει

τα εδικά μας:

Στοιχεία όλα μιας γαλήνης πιο πλατιάς από εκείνη

που και να την σκεφτεί κανείς μπορεί.. ο έρως

ερρωμενέστερος πιο κι απ' τον θάνατο

με βρίσκει εδώ,

που τον συλλογίζομαι,

μαλώνοντας και πάλι με τον εαυτό μου

για όλα που έφταιξα..