Τεθλασμένη Αλήθεια..

Καμία τεθλασμένη δεν έχει λοξοδρομήσει, όσο και αν της αποδίδουν απομακρύνσεις και ελλειπή στοχοπροσήλωση.

Φαίνεται αγαπώ το σύρσιμο της μέσα σε κείνο που, έτσι κι αλλιώς, συντελείται:

δεν είναι μόνο οι κορυφές, είναι και το πλατύ λιβάδι που μπορεί να σε διδάξει φως του σταχυού.

Ένας φώσφορος που ακυρώνει την νύχτα, μια πορεία που κυνηγά, από άστρο σε άστρο, την θλίψη-

κι η τεθλασμένη μου να κοιμάται και να ξυπνά

μέσα μου,

σαν τον παλμό μιας αορτής που στέλνει

το αίμα μου με αποτέλεσμα ψηλά.

Αφήνω τα λιγνά λογάκια μου να διασταυρωθούν με τα ψέματα και ξέρω

ότι θα γεννήσουν αλήθειες από κείνες που- όσο και να τις οξειδώσει θέλεις- όμως

από μόνες τους, πάντα, αντέχουν..

                                                             26.12.2014