...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

26 Ιανουαρίου 2015

Κρίνοντας…






Για να με δουν να χαμογελώ
Ελκύουν τιτιβίσματα οι κλώνοι των δέντρων
Το πουλί οξύνεται    και πετά μορφάζοντας ευτυχισμένο·
Θέτω τα επιχειρήματά μου επί της τραπέζης·
Ο νους μου αναζητά παράλληλα σύμπαντα·
Το αόρατο "κάτι" αφήνει μια essence σθένους στα άγρια ρουθούνια μου·
Έχω μοιραστεί σε χαρές και σε θλιμμένες ώρες μοναξιάς μου·
Ποία μουσική είναι η τροφός μου όταν ο χρόνος με εκπλήσσει καταργώντας τα φρένα του;
Είμαι ο μαθητής που θέλει η ζωή αλλά είμαι κι ο δάσκαλος που τεκμηρίωσε σ' ένα λευκό χαρτί  τον τζόγο και την πεμπτουσία μίας λέξης..



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου