Οι αγρύπνιες μου κατευόδωσαν την σελήνη κι εκείνη μες τον καθρέφτη τ’ ουρανού αργυρή νύχτα έπεσε.
Οι κύκλοι της φωνής καταρρίπτουν τα τείχη της αισχύνης.
Θρησκεύω μ’ έναν τρόπο ειδωλολατρικό.
Πολύ τα δέντρα επίστεψα.
Το πορτατίφ ανάβει στέλλοντας μηνύματα γραφής κι ευνοϊκού ανέμου.
Υφίστανται ακόμη οι κώνωπες.
Σε ένα σημειωματάριο χαράσσω φως και η κάμαρα ταράζεται ώσπερ σεισμός να εγένετο.
Λίγο με αφορά η ελπίδα. Και απελπισμένος ζω..
Σιτιζόμενος μελίρρυτες ουτοπίες.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου