Αορίστου χρόνου κι ευκτικού
Οι νύξεις μου για το φεγγάρι
Κουρελιάζουν την νύχτα- ο χιτώνας της
Πέφτει επάνω στα πλακάκια της αυλής
Το γιασεμί
κοιμάται
Το πουλί
Κοιμάται
Ο αέρας
γυμνώνει την νοσταλγία
και
Ξαπολά μια μουσική
Που σαλεύει μίσχους λουλουδιών
κραταιά ως το άπειρο..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου