Μην θέλεις να σου πω άλλα…
Καταφύγιο είναι ο νους ιδεών
Και επιτείνει το μαρτύριο
Να χειροκροτάς και να μην υπάρχει ορχήστρα.
Τόσο απέραντα λευκά θέλησα από νεότητα να ζήσω
Τόσο δικαιωμένα.
Λυπήθηκα την ανακολουθία των κοσμοθεωριών.
Ποτίζω πάντα τις γλάστρες μου.
Λατρεύω τις απειλητικές μου πιπεριές
Και μ’ αρέσει ο οξύνους σκαντζόχοιρος.
Αχ, αγκαθάκι μου έρωτα
Ο νους δεν περισσεύει στους ερωτευμένους
Μα έχουνε ανακαλύψει από πού έρχεται η φωνή
που λαγαρή γεμίζει τις υδρίες του πάθους..
29.8.2012
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου