Κάτι περίεργο ακούστηκε εδώ
Κάτι που είχε μέσα του σύμπαν βροχής
Κάτι που έκανε πιο έντονο το καθένα μυστήριο.
Από τα μάτια σου
πέρασαν αρίθμητα αποδημητικά πουλιά
Στον ουρανό έγραψαν σχήματα και σχήματα
Λασπώθηκαν μετά τα πεζοδρόμια
Κι η Ξάνθη λύγισε μες τον αέρα σαν
ηλιοτρόπιο που σήμανε
προσκλητήριο για τους σπόρους του.
Φωταγωγήθηκαν τα παλαιά περίπτερα και στους γεμάτους
κάδους των απορριμμάτων
Σάλταρε ένας μαύρος γάτος ψάχνοντας για βραδινό φαί.
Κοίταξα το ρολόι μου. Η ώρα οκτώ.
Οι κοπέλες περνούν και είναι χαρούμενες τόσο.
Κι άλλες με την μαντίλα που δεν ζουν από την πραγματοποιημένη
Πλευρά του ονείρου μα
Ενστερνίζονται θρησκευτικά αγκάθια.
Όταν βραδιάζει
το φεγγάρι δωροδοκεί την πόλη που χρόνια πολλά
και βάλε καμαρώνει
Και δοκιμάζει το κρασί της συμφιλίωσης
με τον καημό.
Πολλές φυλές
και όμως μια φυλή, η ίδια, ο άνθρωπος.
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
"η Ξάνθη λύγισε μες τον αέρα σαν
ηλιοτρόπιο που σήμανε προσκλητήριο για τους σπόρους του"
ένα ταξίδι σε δρόμους πολυπρόσωπους
με τη πένα του ποιητή να χαράζει τον αδάμαντα της ψυχής
φιλιά Στρατή
Στην αγκαλιά του κόσμου που χωράει ο Άνθρωπος...
Που το κρασί της συμφιλίωσης με τον καημό απομακρύνει κείνα τ' αγκάθια που διαχωρίζουν όσα τον διαφοροποιούν...
κι όλοι μοιράζονται ίσα το κομμάτι της γης ..( όνειρο μοιάζει )που τους αναλογεί....
Πόσο όμορφη η πένα σου πάντα !
Την καλησπέρα μου
ποιώ-ελένη
Χαίρομαι και μόνο που έρχεσαι στην σελίδα μου!
Και φυσικά για την δυναμική σου επάνοδο.
Ευχαριστώ!
Σ ευχαριστώ πολύ Δέσποινα!
Καλό φθινόπωρο!
İnsan ve şarap, bir de sevgi varsa; bir sanat çıkıyor ortaya.
Guven
kişi aksini canlı savaşın sefaletini kenetlenmek çünkü arada yaşamayı öğrenmek zorunda kalacaktır.
Δημοσίευση σχολίου