Ξάνθη εΰπλόκαμη κόρη που κοιμάσαι κάτω από τον αυτοκρατορικό ήλιο σου-
Ο ουρανός φέρνει βροχή κι όλη βουίζει από τις φυλές σου η πλατεία-
Ελληνικό αχ και τούρκικο βαχ, ίδια υποφέρουνε οι λαοί-
Η υγρασία νοτίζει το κούτελο και ίδρωσε το μαύρο σου μπλουζάκι-
Ξάνθη που ζεις στην βουβαμάρα ώσπου η παπαρούνα που αναθρέφεις να τινάξει το οξύ της
Και τα παρασύρει όλα το όπιο που φυλακίζει-
Παλιές μουσικές, παλιοί άνθρωποι, λαϊκές δοξασίες
Καημός που καίει τα σπλάχνα σου…Ξάνθη-
Πιο ερωτευμένος είμαι με το πάνθεον των λουλουδιών σου όταν
Κάτω απ’ το σβησμένο ηφαίστειό σου θυμάμαι
Τους περιπάτους που έκανα στα πάνω απ’ το κεφάλι σου βουνά..
15.9.2012 Ξάνθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου