...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

30 Σεπτεμβρίου 2012

Σβήνω τις λέξεις που δεν άγγιξαν την μουσική



Είναι εδώ που τα ωραία ποτάμια συλλαβίζουν τις όχθες τους
σαν να μιλούν διαλέκτους της γης.
Οι ηλιαχτίδες ζαλίζουν τα νερά και μέσα απ’ τα φυλλώματα
το πρωινό πουλί αφήνει έναν κελαηδισμό ανείπωτο.
Η χαρά μου μεγάλωσε τόσο!
Σβήνω τις λέξεις που δεν άγγιξαν την μουσική
Ταριχεύω την όξινη αναπνοή τους
Κρατώ το φωνήεν το ένα που όπως μια νότα καιροφυλακτεί
να νιώσει ευτυχίας ύψη η ψυχή μου..
Σαν να ‘μαι του Θεού αυλός…






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου