Ποιός είναι ανθεκτικός στον καιρό, ποιός ροκανίζει τον ορίζοντα
ποιός αλφαδιάζει τις μυρτιές που κατοικούν τ’ αηδόνια;
Η νύχτα υποσκάπτει το γυμνό του κούτελο
η φαντασία τον ποδοπατά μα εκείνος
γράφει με ηφαιστειακή φωτιά και μέγα έλεος
πάνω στα κρίματα του κόσμου.
Αδυσώπητες εξισώσεις ομοιώνουν τον ύπνο του
με θάνατο
κοιμάται αγκαλιά με την Ευαγγελία
ιεροκήρυκας μιας άφραστης ειρήνης.
Δες τον επάνω στο καψαλινό κάστρο
ανάβει τα σινιάλα του
τροφοδοτεί με νόημα την μακρινή φρυκτωρία
των ιδεών κατακαιόμενος.
Τον πλησιάζουν οι αλαφροΐσκιωτοι των καιρών και νάτος
πάλι εκεί
που η αυγή σημάδεψε με ανεξίτηλη ευωχία την μέρα
ποτίζει αισιοδοξίας πετιμέζι τον φτωχό λαό του
όλα να τα μπορεί και να τ’ αντέχει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου