εδώ που είμαι είναι η καταγραφή μιας προσευχής

Απουσιάζω από τις γιορτές και μαίνονται οι άνεμοι του νου μου

Κρατώ μια στάση αναμονής       και η πολιορκία μου δεν λύνεται

Σε έχω στο χέρι μου Τροία

Ψαύω το λουλουδάκι της εσπέρας
Ο ήλιος το χαϊδεύει σαν ευχή
Κατεβαίνω τα σκαλιά του Αυγούστου- με συναντά ο Σεπτέμβριος
Φιλόσοφος θυμού μιας απολύτου κρίσης

Της αγιότητας το βάρος κι αν σηκώνοντας
Στης Μικρασίας τα μέρη πάω
Τα γονικά μου ψάχνοντας

Απουσιάζω απ’ τις γιορτές – εδώ που είμαι είναι η καταγραφή μιας προσευχής
που οι θρησκείες όλες σαν παλίμψηστο
αποτυπώνονται
και όλων νυν
προέχει ο Άνθρωπος.