Από την αρχή της βροχής ένα πηχτό σύμπαν
νεροσταγόνων που ιριδίζουν λέγοντας ψέματα όταν
σκάζουν με δύναμη στην γη.
Ένα αυτοκτονικό νερό
Που σώνεται να αυλακώνει το χώμα
και της ματιάς μου την μελαγχολική πεδιάδα.
Ένα καταφατικό πρωινό που ξύπνησε η Ξάνθη
και οι λαοί της τρέχουν στο παζάρι διαλαλώντας
μια πραμάτεια φτηνή.
Απ’ το βουνό που με κοιτάζει βλέπω
Την Παναγία την Kαλαμού.
Μετά που ησύχασε η βροχή
Και τα τζαμιά εξέχουν μες τον ουρανό όπως
Καλοξυσμένα μολύβια
Ένα τσαμπί σταφύλι που κρατώ στα χέρια μου και ρόγα
την ρόγα γεύομαι διονυσιακή του γλύκα.
Δεν μιλώ. Κοιτώ τριγύρω μου και η πόλη είναι αέρινη
Λιγάκι πάνω απ’ το ποτάμι που κυλάει ήσυχο και
Συλλογισμένο ανάμεσα απ’ τα πλατάνια και τις άσπρες
Κροκάλες που αστραποβολούν στην κοίτη του.
Κατηφορίζω προς την οργιαστική πλατεία όπου η όσφρησή μου άκουσε αχνιστό καφέ.
Οι φίλοι που είχα με καλωσορίζουν.
Κάθομαι μέσα στην ευτυχισμένη
ώρα που μου έλαχε!
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Καθημερινές εικόνες
ντυμένες με την αχλύ
και την αλισάχνη μιας ποίησης
με υψηλά στάνταρ
Την ύμνησες την Ξάνθη Στρατή
φιλιά πολλά
"βράβευση τσι μέρας" για την Τρίτη σύμφωνα με την ομώνυμη ενότητα του yannidakis, η παρούσα καταχώρηση του ιστολογίου.
Το ιστολόγιο είναι πλέον υποψήφιο για την μηνιαία βράβευση "ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ".
Καληνωρίσματα :[
ποιω- ελένη
την αγαπώ πολύ την Ξάνθη και τους ανθρώπους της Ελένη.
Σ' ευχαριστώ για την μελένια ματιά!
φιλιά!
Yanni Spiridakis
Να είσαι καλά!
Σ' ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου