Φευγαλέα αποταμιεύω εικόνες αλλά η σκηνοθεσία τους με ξεπερνά

Επεκτατικό τίποτα
Διανθισμένο μέντα, τσαγανό βασιλικό
Χύνεται μες την πραγματικότητα σαν φιλοπαίγμον νεράκι
Ούτε παραιτείται ούτε κατακτά
Ανήκει σε περίπτωση παρακμασμένη.

Τις άλλες ώρες η ζωή καυχιέται για την πλησμονή της
Αλλά η φιλαυτία της την κάνει ανυπόφορη
Φευγαλέα αποταμιεύω εικόνες αλλά η σκηνοθεσία τους με ξεπερνά
Και με αφήνει με υποδεέστερη φαντασία.

Κανείς να νιώσει τις ανησυχίες μου
Άλαλα τα χείλη των ασεβών
Ο δρόμος που πήρα ανηφορίζει προς την μοναξιά που δεν αφομοιώνεται
Όλα αναποδογυρίζουν ως προς της πείνας τον άξονα
Κι η πείνα μου δεν έχει χορτασμό-
Μέσα μου είναι μια λάβα που διαβάζω
μ’ αυτήν κάθε ψηφίο του κόσμου.