Ας βρεθούν όλες οι ιδέες μου σε κίνδυνο και ας
τολμήσω φως μες τον παλιό λιμένα
του σκοταδιού όπως κάποιος που έχασε
την εσωτερική του φωνή
και πληγωμένος τα βήματα σέρνει
Ταυτότητα ψάχνοντας κι ας μην
έχοντας άλλο να πει
τα βράδια εκεί που πάει να κοιμηθεί κυνηγημένος
από δύσκολες σκέψεις.
Τόσο συγκεκριμένος θέλησα
να είμαι που ίσως
και οι αποκαλύψεις μου για την ψυχολογία είναι ένδειξη
σεβαστού πλούτου
που καταφέρνει μόνο μια καδένα που απελευθέρωσε
όλους τους κρίκους της και έμεινε
σύμβολο ελευθερίας στον δριμύ αέρα
που χαράσσει την μέρα απέθαντη.
Ζω με ελπίδες ανεξάντλητες
Διατρέχοντας όλα τα στάδια της αβύσσου
και προσευχόμενος σε μια θεά Μαντόνα
Σεπτεμβρίου μεσούντος και μια απαλή δροσούλα
στολίζει τα πάντα ολόγυρα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου