ΚΑΤΑΓΩΓΗ.

Είμαι μέσα στο καλογυαλισμένο, μαύρο παπούτσι της νύχτας.

Φοράω κατάσαρκα

τόσους αιώνες ελληνικής μιλιάς.

Γράφω με το αίμα της συμπυκνωμένης ετούτης ώρας

που ποδηγετεί

στον ορίζοντα της γεωμετρίας της

τον αρχαίο χρόνο της γης μου.

Στην μυστική αφθονία του σκοταδιού

προβάλλει ο φθόγγος της αυγής.

Έρχεται ο ήλιος με το αγέρωχο πρόσωπο·

γνωρίζω το ύφος της Παρασκευής αυτής

που κρατιέται απ’ το κοτσάνι

του δέντρου της εβδομάδας.

Στο βάθος της γόνιμης γης

ο καρπός σταλάζει το μέλι του.

Αρχίζει η πορεία του προς τα πάνω.

Από πού αρχίζει η ποίηση παρά από τούτο το μένος

που μνημονεύει ο Όμηρος για τους αιώνες;

Κι οι παππούδες μου κληροδοτούν στους σκοτεινούς μου γονείς

την λυρική άνοιξη στο νησί της Σαπφώς!

Νιώθω την καθαρή μυσταγωγία του Ορφικού λόγου!

Βρίσκομαι ταυτόχρονα στο παρελθόν μου και

στο παρελθόν όλης της ιστορίας!

Πρόγονοι παραβγαίνοντας στα μουσικά, παίζοντας λύρα·

βάζοντας το αυτί στην γη ν’ ακούσουν

την φλέβα του νερού, την μυστική συνάντηση

της φύσης με του ανθρώπου

το αξεδίψαστο..

Οι ποταμοί στεγνώνουν μες τις φλέβες μου.

Ξέρω το ορμητικό τους κύλισμα

μέσα στα χωματένια σπλάχνα μου.

Είμαι στο πρώτο διασκεδαστικό παιχνίδι

του ποιητή με τις λέξεις..

                                                                21.10.1983  Ζούμπερι