ΧΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΔΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ..,

6.

Ένας χορός αγγέλων ήτανε για μένα και για το κορίτσι μου ήτανε

 μια μελωδία των άστρων!

Γεύτηκα την βαθύλαλη ψυχή σου!

Σου έχω γίνει τώρα ένας αυλός

               να φωνάζεις

               απομέσα του και ν’ ακούει ο θεός!

Μουσικές στερεωμένες στην νύχτα!

               Στον βαθύ ουρανό αρμενίζουν

               όνειρα·

               στην ρηχή θάλασσα πλέει

               φεγγάρι…

                                                             Ηράκλειο   1980

  

7.

Αν είμαι ολόκληρος μες τον βυθό της τραγωδίας, νικημένος

      από το ίδιο μου βάθος, το ύψος

         της ψυχής μου ονειρεύομαι·

                μέσα σε μια χαρά διθυράμβου!

                                                           Ηράκλειο  1980

  

8.

Τα μάτια σου έβαλα στον ουρανό των λόγων μου σαν άστρα!

            να λάμπουν να ξεγίνεται

              της νυχτιάς το θράσος

            να λάμπουν και να γίνεται

              ευτυχία η στιγμή

                και η ώρα μέλι!

                                                                 Ηράκλειο  1980

 9.

Της περίσσευε η καρδιά·        

γελούσε·

ήτανε μια πορτοκαλιά λουσμένη χρυσάφι.

Άπλωσα το χέρι, έκοψα καρπό-     

Η μουσική του

μου πλημμύρισε τον ουρανίσκο:

μέλι, ευτυχία και δροσιά!

                                                 Ηράκλειο   1980