Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω- λοιπόν
Και πώς να μείνεις
να διαβάζεις τα ευανάγνωστα; Ο ποταμός
Κυλά
Και είναι τόσες οι αξίες του, τόσος
Ο μόχθος της ροής, οι συναντήσεις
Κάτω απ' την επιφάνεια, ο ψίθυρος,
ο παφλασμός, ο ήχος-
Το εμβαδόν ισούται… αποταμίευσα πολλά, συγχρονίστηκα
Με τις μέρες, τις εβδομάδες, τους μήνες, τα χρόνια-
Στον που με έπλασε καιρό
Οφείλω
και άλλα τόσα οφείλω-
Βάσανο, ντέφι βασανάκι μου, άσε με
εδώ που ξαποσταίνω
Και κοιτώ
που είναι μόλις που βράδιασε:
πουλιά πετούν μέσα στον σκοτεινό αέρα
Και έρχεται μια μπόρα καλοκαιρινή-
Θα κλέψω την γαρδένια τ' ουρανού, θα κλέψω
σύννεφο
Και στον αιθέρα μέσα θα παραχώσω
Τις κουρασμένες ιδέες μου- να μου μείνει
μόνο ένα μαρτύριο
Να αγαπώ
και να με βρίσκει η σφαίρα κατάστηθα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου