Δεν έχει αποφασίσει τίποτα το μεσημέρι.
Όλα γλαρώνουν κάτω από το εμπριμέ σεντόνι του ουρανού.
Σύννεφα, μελαγχολικό φως, λαχανιασμένη ανάσα-
Κόβουν το γαλάζιο σε φέτες και το πουλούν πλάι στην θάλασσα.
Κάποιος πίνει- ξεδιψάει..
Από την σιγανή ψιχάλα γέμισε η καρδιά ελπίδες.
Ο Ιούνιος κρατά ασπίδα στιλβωμένη.
Τον πλαισιώνουν πουλιά
Και μια δικαιοσύνη που τοποθετεί τα πράγματα σε άλλη βάση..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου