Η παρέα του Σαββάτου…

Στην πορεία των ημερών, πάθη και δοξασίες απαλείφονται, τίποτα δεν μένει

από το στρωτό πνευματικό οικοδόμημα

που γκρεμίζεται σιγανά έως να γίνει

μια αδρανής φωτιά που λίγοι την επικαλούνται.

Και η ροή, βαθύτατα μυσταγωγική,

κάνει να φαίνονται τα πάντα προδεδικασμένα, όπως

κερδίζουν διαφάνεια επιθυμίας και τοποθετούνται

μες τον χρόνο

που τα συμπονά.

Κέρδισα ένα λαμπρό Σαββάτο..

Θα περπατήσω, θα πιώ καφέ

με τους φίλους, θα κουβεντιάσω, θα γελάσουμε, καθώς

φτιάχνει το κέφι μου αυτή η συναναστροφή

να πω να πεις να πούμε

αφού και η φιλοσοφία είναι πια ένα θολωμένο εδάφιο

μιας βίβλου που κανένας σεβαστά δεν προσεγγίζει..