Εδώ που σ' αγαπώ…

Του ασβέστη η προσταγή ανακουφίζει το σοκάκι που,

κάτω από το φεγγαρόφωτο, απόψε, φωσφορίζει.

Λίθινη μάντρα, παρτέρι του Ιουνίου, εμπνευσμένα φυτά.

Έτρεξε προς την σιγουριά η νέα εβδομάδα.

Θύελλα του μυαλού, έλα τώρα

συρρικνώσου κάτω από το έπος της λιακάδας και ανάνηψε

ηλιοτρόπιο που γελάς, στον καθαρό αέρα της Δευτέρας.

Μια συμφωνία όλα να παραμείνουν εδώ

που άρχισαν να έχουνε κράτος, τα κάνει

να διεκδικούν μια εντολή που στρέφεται

προς το μέρος της μάνας θάλασσας κι ενώ

σε αγαπώ έξω από μέτρα,

στην απέραντη ύπαιθρο των εκπλήξεων..