Μετανάστης στης ίδιας μου πατρίδας τον κορμό

Μετανάστης στης ίδιας μου πατρίδας τον κορμό
(θέλω να πω: δεν χωρώ μες στο αύριο..)
έτσι που τάσσονται αντιμέτωπες πάντα οι εξουσίες..

Κι εσύ που αντιστέκεσαι μέσα σε τούτη την ολοένα αφυδατωμένη πατριδογνωσία.. είσαι
γνωμοδότης του σήμερα… αύριο ποιός ξέρει
αν θα σε υπερασπιστούνε οι αξίες σου…
Από ‘να φιλοσοφικό μελτέμι που επιδιώκεις θ’ απομείνει
ες αύριον
μια τραγική φωνή (όχι δική σου..)
που λέει ότι οι αληθινές πατρίδες
ρημάχτηκαν..
αχ αυτές της καρδιάς!

Τουλάχιστον αυτή η γλώσσα που υπηρετείς και έχει
θέση θρησκείας για όλους μας- ας λάμπει!
Καλορίζικη, απλή, γενναία,
με βάθος
σκέψης και αισθημάτων- πολυσήμαντου
και με πολλές εκδοχές ερμηνευμένου ουρανού!