...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

22 Νοεμβρίου 2009

ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ…

ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ…

Στον τοίχο σκαρφαλώνει η ανθισμένη γλυσίνα,
ζουζουνίζουν οι έγκυρες μέλισσες,
η χαρά της ημέρας
είναι μια λεβεντιά του ήλιου που γελάει
πάνω στην ώχρα του παλιού σπιτιού..

Καύχημα των ανέμων οι πολύχρωμες
φορεσιές των αρωμάτων
που τις κρατούν και τις διαδίδουνε πουλιά.

Καίει χρυσός ο ήλιος..
Λιβάνια της υπεραξίας του
σκορπούν τα ζαλισμένα δευτερόλεπτα
που ο κόσμος να μεγαλουργήσει πάλι θέλει..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου