...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

28 Νοεμβρίου 2009

Τα φώτα σβήνουν κάτω από τον χαμηλό άνεμο του απογέματος.

Τα φώτα σβήνουν κάτω από τον χαμηλό άνεμο του απογέματος.

Στην παραλία έρχονται ξανθά κορίτσια:
τα μάτια τους
λάμπουν ηδονικά και φωσφορίζουνε
σαν γάτας
μες το σκοτάδι του καλοκαιριού.

Από τις φούστες τους ξεφεύγει ένα θαυμαστικό παρατεταμένο-

σαν έγχορδο που αποκρυπτογραφείται μόνο
μ’ ενός φαλλού το δοξάρι αν θες..

Οι γάμπες τους
είναι ζυμωμένα ψωμιά ροδοκόκκινα.

Τα στήθη τους
μικρά ολοστρόγγυλα ηφαίστεια που ο κρατήρας σφραγίστηκε
από ένα κεράσι υπέροχο που όλοι θελήσανε να πιπιλίσουν.

Και πέφτει το βράδυ..

Βαρύ, αποδεκατίζοντας
τις χιλιάδες προσευχές από ένα πλήθος ευλαβικά
και επιμένοντα ακόμη τζιτζίκια..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου