Κρατώ την ουσία του λόγου:

Κρατώ την ουσία του λόγου:
ένα φως από των λέξεων την μουσική που γλυκά κυριεύει
όλων των επιφωνημάτων που δεν άρθρωσα ποτέ την σημασία.
Και χαίρομαι!
Αληθινά χαίρομαι-
όπως ξυπνώ μετά από μια κουβέντα μ’ έναν άνθρωπο που μοιάζει να καταλαβαίνει
και της ανησυχίας μου να μοιραστεί το βάρος.

Τόσες που έχω μέσα μου ανθισμένες προσευχές – μην ακούγονται
παρά από το αυτί ενός παράξενου Θεού που παίζει
ζάρια
τύχες του κόσμου.

Και
είμαι μόνος…

Σαν υπερόπτης πελαργός καθισμένος
επάνω στο καμπαναριό μιας επαρχιακής εκκλησίας
που είναι απόγεμα και αργεί..