...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

12 Δεκεμβρίου 2011

Ένας πίδακας φωτός λούζει το κάθε ένα συμπερασματικό σου απόκτημα


Έτσι όπως κι η μέρα αναπλάθεται σωστά
Απορροφώντας δίδυμη αξία του ήλιου

Χαμογέλα όπως κερδίζεις έναν οπαδό της άνοιξης

Ονειρεύτηκες τόσο σφόδρα αυτόν τον αθώο σου κήπο
Που είναι υπαρκτά τα πουλιά και μαγευτικά κελαηδάνε

Ένας πίδακας φωτός λούζει το κάθε ένα συμπερασματικό σου απόκτημα

Η σκέψη σου αγγίζει πολύχρωμα το σκεύος κάθε λεπτομέρειας

Πλέεις

Μέσα στην θάλασσα καυτών δακρύων

Που πέφτοντας πάνω στο πάτωμα μετά
γίνονται διαμαντάκια ανεκτίμητα
Που τα περιμαζεύει άπληστη γριά τσιγκούνα η μέρα..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου