...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

14 Δεκεμβρίου 2011

η πρωτεύουσα είναι μια άκυρη γνωμάτευση.



Λιοσίων και πιο κάτω από κει που η πρωτεύουσα είναι μια άκυρη γνωμάτευση.

Οι αλλοδαποί μαλώνουν γύρω από ένα άλυτο θέμα.

Το περίπτερο φωτισμένο έως αργά
Πουλά τσιγάρα στους περαστικούς.

Οι κολασμένοι των ουσιών με σάπιο αίμα
Γυρνούν ξαναγυρνούν μέσα σε μία ούτε αγωνία να την πεις..

Ο αέρας είναι βρόμικος, μυρίζει θλίψη.

Τα παιδιά παίζουν στα λερωμένα πεζοδρόμια.

Οι σκλαβωμένοι της ζωής είναι οι μήποτε ελεύθεροι
αν δεν θα επαναστατήσουν

Αλλά πώς να βρεις την ψυχή σου
όταν όλα μα όλα σε αμφισβητούν;

Η διάρκεια είναι ένα παρόν που εκτείνεται σε χρόνο μέλλοντα.
Η νύχτα που έρχεται σαπίζει την πόλη ρυθμικά, τελεσίδικα.
Βαθαίνει απρόσμενα ο ουρανός ωκεανός.

Μοιράζει τα συγχωροχάρτια του ο μάγιστρος άνεμος.

Θα υποταχτούμε..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου