Έσω αντίσταση…

Θύμωσα μ' όλα κι ήταν βέβηλο το πάθος μου,

άκουσα κάποτε φωνήεντα χαράς,

τώρα μ' απογοήτευσαν οι τσαρλατάνοι,

στύφισαν τα πολιτικά νεράντζια τους,

μια πολιτεία οξύμωρη- σαν σχήμα του θανάτου,

μούχλιασαν τα όνειρα,

σχήμα της παρακμής απόκτησε η ελπίδα,

ένας αόρατος πόλεμος, μία αιτία τρελή

πολεμά την πατρίδα μου

διαμορφώνει όργιο κακουργημάτων-

αποδεικνύονται λόγια τα λόγια που δεν καταλήγουν πουθενά,

συναινούν των αρχόντων οι βουλές πολλαπλά να χαθούνε

ελληνικά τεκμήρια που τρέμουν

μες την εποχή

κομίζοντας

ένα αγαπημένο κλέος που κηδεύει

την εντός μου απογοήτευση..