Πρώτη του χρόνου..

αλλά ο χρόνος δεν διαμοιράζεται· ο χρόνος
είναι μια καμπή απ' όπου ξεκινούν όλες οι ευθείες·
αποκρυπτογράφησε το έλεος των στιγμών, τίποτα άλλο δεν μένει
από μια ασήμαντη λεπτομέρεια
όλα να τελεσφορήσουν προς μια χαρά που είναι όπως κείνη των ματιών
όταν αντικρίζουν το ανοιξιάτικο φως!
Σε ξέρω και με ξέρεις. Κι όμως δεν γνωριζόμαστε,
έχουμε τους κρυμμένους θησαυρούς μας- έχουμε
των ονείρων μας την παρακαταθήκη- όπως
σε ένα ορυχείο τα διαμάντια μέσα στα πετρώματα λουφάζουν
και ντύνονται μια συστολή που ξέρει μόνο ο ανθρακωρύχος.
Ας μείνουν οι ευχές ευχές και ας πραγματοποιηθούνε
λόγια κι αισθήματα, πιρόγες μιας νηφάλιας λίμνης που απάγουν
ως το κοντινό μακρινό πουθενά
καθώς εμείς που είμαστε εμείς δεν είμαστε οι ίδιοι
παρά ερωτευόμαστε μια χίμαιρα που ζει μες την συνείδησή μας κι ας
δεν η ίδια υπάρχει…

1.1.2016