...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

2 Ιανουαρίου 2016

Το παρόν της αθωότητας…


Είναι το δειλό άστρο που κρύβεται πίσω από το αναντίρρητο σύννεφο.,
Οι πάπιες της λίμνης που αρχινούν μια διαμαρτυρία εκκωφαντική,
Το νερό, το ήσυχο νερό που ασημίζει,
Οι καλαμιές, οι καλαμιές που τραγουδούν με "τόπο λυδικό"
Τα κλειστά μπουμπούκια που συλλαβίζουν τον άνεμο
Οι φευγαλέες σκέψεις που ζουν την ριπή του δευτερολέπτου
Η σιγανή προσευχή, αρχής γενομένης από ένα νεύμα θεού που ξεθύμανε
Οι πανσέδες, τα τριαντάφυλλα, οι πικροδάφνες γυρτές μες τον κρύο αέρα
Επιφορτίζεσαι μια αγκαλιά περιστεριού και πας κατά την ανατολή που σκέπασαν οι πλάνες της βροχής,
Καθόλου υπεροψία για τα νοτισμένα φυλλώματα, καθόλου αυταπάτη,
Τα βουνά πιο ψηλά χιονισμένα, τα βουνά μες το ντελίριο του χιονιού,
Η κλίμακα του αιθέρα προς τον ουρανό που ριγά
Εσύ που δεν νικιέσαι και ας πέρασαν χρόνοι-
Όλα εικόνα που φωταγωγεί το νυν της ψυχής σου και το παρόν της αθωότητας.
2.1.2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου