Χαριστικό…

Από χώρα παραμυθιού

φιγούρες άλλης εποχής
κι είναι ακόμα εδώ

κάνοντάς με ακόλουθο

στην κοινωνία των ονείρων.

Δεν σβήνει λέω η φωτιά, την συντηρεί

ένα πάθος

που κάνει την καρδιά να ζει

με τα θαυμαστικά της

και

μία πατρίδα

κρατά πίσω απ' τα μάτια τα κλειστά.

Κι οι λέξεις-

πώς γεύονται τον πειρασμό και ξεκινούν
ένα πείραμα

ολοένα κι αλλιώς να μας συγκινούνε;

Τα βρήκα στην Γραφή,
το ξέρει κι η Φιλία: κρατώ

τα αρώματα καλά φυλαγμένα

μέσα μου,

όπως

μου μάθανε οι παλιοί δασκάλοι

που σύζευξαν την αξημέρωτη επιθυμία μου

με έναν ορκισμένο παράδεισο..